องค์ ๕ แห่งป่า : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 26 / 51

ประโยค – วิทยาธิรมณ์แปลงภาค ๓ ตอนที่ ๒๒๘ ไม่เกิดความลักขังและนัย ข้อว่า เพราะ ไม่เกิดความลักขังและนัย การว่าน ก็แสดงนี้พระ ผู้มีพระภาคเจ้าตรัสไว้ว่า “อุทูปนท์ ปฏิสนธบุตรนี้เป็นธรรมลักขัง ทั้งอาการที่ป

บทนี้วิเคราะห์ความหมายของปฏิสนธบุตรในแง่ของความลักขังและนัยตามที่พระผู้มีพระภาคเจ้าได้ตรัสไว้ โดยอธิบายลักษณะต่างๆ ของปฏิสนธบุตรทั้ง ๔ ประการ รวมถึงการทำความเข้าใจในความหมายของสัททเทกและการใช้คำในบริบ

ประโยค - วิทยามิกรณ์เปล ภาค ๑ ตอนที่ ๒๔๘ ปกติภิสังขาร (สงสารคือความเพียรพยายาม) จัดเป็นงานที่มา โดยสงสารศัพท์ ในสงสาร ๔ นั้น ธรรมที่มีปัจจัยดังกล่าว ที่กล่าวไว้ใน บาลีทั้งหลาย มีคำว่า "อนิวจา วด สงสา

ในบทความนี้มีการพูดถึงความหมายของสงสารในบริบทของธรรมและการปฏิบัติในไตรภูมิ รวมถึงการสร้างสงสารที่มีคุณค่าและการพัฒนาทางจิตใจ ผ่านการอธิบายแนวความคิดในบาลี นอกจากนี้ยังมีการระบุประเภทต่างๆ ของสงสาร และ

ประโยค - วิถีธรรมาธรรมเปล ภาค ๓ ตอนที่ ๒๗๓ แรง) เพราะเหตุนี้น่าธรรมผู้อุปหนุนโดยความเป็นเหตุมีลำดับ ลึง ทราบว่าผู้อุปหนุนสิปัจ อุปนิสัยปัจจัยจึงเป็น ๓ อย่าง คือ อารมณ์ปัจจัย สนิทปัจจัย อุปนิสัยปัจจัย

เนื้อหาทั้งหมดพูดถึงอุปนิสัยปัจจัยที่แบ่งออกเป็น ๓ ประเภท ได้แก่ อารมณ์ปัจจัย สนิทปัจจัย และอุปนิสัยปัจจัย โดยเน้นที่อารมณ์ความรู้ความเข้าใจที่เป็นหลักสำคัญในกระบวนการเป็นผู้อยู่ร่วมทางธรรม และการสร้า

ประโยค - วิถีธรรมรเปลภาค ๑ ตอนที่ ๑ หน้า ๒๙๑ เหมือนกัน (กับผล) ก็ชนะกัน ย่อมเป็นเหตุสำเร็จ (คือให้เกิดผล) ได้ แต่ธรรมล่านั้น มีได้เป็น วิบาก (แก่บุคคลนั้น) โดย จริงอยู่ ปัจจัยผิดกันโดยฐาน (ตำแหน่งที่

บทความนี้กล่าวถึงความสำคัญของปัจจัยต่างๆ ในการทำให้เกิดเหตุสำเร็จ โดยเน้นการวิเคราะห์ปัจจัยที่อาจแตกต่างกันหรือเหมือนกันในลักษณะต่างๆ รวมถึงการเข้าใจถึงพื้นฐานที่มีผลต่อธรรมทั้งหลาย และความสัมพันธ์ระห

ประโยคย่อ - วิชธรรมรามเปลศ 3 ตอนที่ 1 - หน้า 313 ส่วนว่าด้วยอยางดำ รูป ๑๑ ด้วยอาณาแห่ง (กลาง ๑ คือ) ชีวาหลกสกาย กายสกาย วัตถุกสกาย ย่อมเกิดขึ้นแก่คนยอดแต่กำเนิด คนหนุาหกแต่กำเนิด คนอนมองว้า(ไม่มีมานะ

เอกสารนี้กล่าวถึงความต่างและไม่ต่างของการจุติและการพิจารณาเรื่องจิตและปฏิสังขิ โดยได้รับการพัฒนาจากความรู้ด้านธรรมะ สร้างความเข้าใจในรูปแบบต่าง ๆ และการกำหนดรู้ในแง่ที่มีการเปรียบเทียบว่าจิตและปฏิสังข

ความต่างกันก็ไม่มีสิ่งด้วย [ขยายความ] แท้จริง ธรรมทั้งหมดมีประการคือเสียงสะท้อน ประปีบ ตรา และรูปสะท้อน (คือเงา) พึงเป็นนิกายนะในวันนี้ คือในความมิได้มา ณ ภพนี้ แต่อพก่อน และในความเกิดขึ้นด้วยเหตุที่เ

บทความนี้สำรวจถึงธรรมทั้งหมดซึ่งมีลักษณะเช่นเสียงสะท้อน และความเป็นหนึ่งเดียวในจิตใจ ไม่ว่ามันจะอยู่ในสถานะใด ความแตกต่างไม่อาจมีได้จริง เมื่อสิ่งต่างๆ ล้วนเกิดจากการสืบต่อและกรรมที่เชื่อมโยงกัน ความเ

ปรัชญา - วิถีธรรมรงแปลก ๓ ตอนที่ ๓๒๐ อันหนึ่ง) หา (ไป) มีแก่ผู้อื่นไม่ และหามแต่ กรรมนอื่นไม่ อภิสิทธิ์ (สถานที่ปรุงแต่ง) แห่ง พิพัฒนหลาย เป็นสารแห่งความขี้ขลาดนี้ได้ [ขยายความ] แท้จริง ผล (แห่งกรรม

ในบทความนี้กล่าวถึงความสำคัญของกรรมที่ส่งผลต่อสันดานของบุคคลและการเกิดขึ้นของผลกรรมในชีวิต โดยเน้นว่าทุกสิ่งมีอิสรภาพและปัจจัยต่างๆ ที่ส่งผลกระทบเป็นองค์ประกอบที่สำคัญ ผู้เขียนอธิบายถึงความสัมพันธ์ระห

ประโยค- วิถีมารรเปลก ด คอต อ หน้าที่ 321 ที่เติบโตขึ้นเป็นต้น ในภาคอื่น (ภายหลัง) ก็ได้ แม้คำใดที่โจษกล่าวว่า "องค์" เมื่อผู้เสวย (ผล) ไม่ มี ผลนันจะมีแกใครเล่า ดังนี้ ขาพเจ้าจะฉลอในคำนี้ (ต่อไป) [คำก

บทความนี้นำเสนอการวิเคราะห์เกี่ยวกับคำว่า 'ผล' ในบริบทของชีวิตและธรรมชาติ โดยเปรียบเทียบการเกิดขึ้นของผลจากต้นไม้กับประสบการณ์ของมนุษย์ โดยพูดถึงความสำคัญของการเรียนรู้และการเจริญเติบโตในชีวิต ขณะเดีย

ประโยค- วิจักษณ์กรรมเปล่า ภาค ๓ ตอนที่ ๑- หน้า ৩๒๕ นั่นเหมือนกันแห่งวิญญาณ ๕ ในรูปภาพ ใน ปัจจตภาพ ไม่เป็นปัจจัยในปฏิสัณฐ ส่วนในทฏิกามภาพ บุญญาณิกสังราคามาวัดที่จะกล่าวนั้น เป็นปัจจัยโดยส่วนสองอย่างนั

เนื้อหาในบทความนี้มีการอภิปรายเกี่ยวกับวิญญาณทั้ง 5 ในรูปภาพและปัจจตภาพ โดยเน้นที่ว่าส่วนของบุญญาณิกสังราคามีความสำคัญต่อการเป็นปัจจัยในเรื่องของวิญญาณที่เป็นกุศลวิบาก. มีการหาข้อสรุปว่า วิญญาณจะมีควา

ประโยคส - วัฒนธรรมเปล่า ภาค ๑ ตอนที่ ๑๗ เป็นต้น อันสัมปุญญากับเจตนานันเอง ดังกล่าวว่า "ในภาพ ๒ นั้น กรรมภพเป็นในาน บุญญาสังหาร อบุญาญาสังฆาร อนุญาชาสังฆาร เป็นปริมตูก (คือภูมิภาค) ก็ คือ มหาภูมิ (คือ

บทนี้สำรวจความสัมพันธ์ระหว่างกรรมภพและเจตนาในวัฒนธรรมไทย โดยกล่าวถึงบุญญาสังฆาร อัญญาสังฆาร และอนุญาสังฆาร พร้อมกับการอธิบายอุปปัณฑภที่แสดงถึงการแบ่งประเภทของสถานะทางจิตและกรรมที่ส่งผลต่อชีวิตของสัตว์

ประโยค- วิญญาณครแปล กาด ค ตอน ๑- หน้าที่ 399 โดยปฏิโลม ลางสูตรทรงแสดงทั้งโดยอธิโลมและปฏิโลม ลางสูตรทรง แสดงตั้งแต่ตอนกลางไปโดยอธิโลมบ้างโดยปฏิโลมบ้าง ลางสูตรทรง แสดงทั้ง ๑ สังฆป ลางสูตรทรงแสดง ๒ สั

เนื้อหานี้นำเสนอการรับรู้และการวิเคราะห์ธรรมอิทธิพลในวิญญาณ โดยการใช้ลิกและปฏิโลมในการแสดงธรรมเพื่อเข้าใจความจริงของความไม่รู้และความไม่เห็น ความว่างเปล่า พร้อมการอธิบายเกี่ยวกับความรุ่งแจ้งและการแย่ง

ประโยค - วิชาภิธรรมแปลภาค 3 ตอน 2 (ตอนจบ) หัวย 109 อันปราถนาแก่พระโหว่นั้น เพราะหยั่งรู้ความที่ธรรมทั้งหลายเป็นสภาพ มีความเป็นไปเนื่องด้วยปัจจัย โดยไม่เคลื่อนไคลาด ด้วยการเห็น ทั้งความเกิดขึ้นและความเ

บทนี้กล่าวถึงความปราถนาในสภาวธรรมที่เกิดจากการหยั่งรู้ถึงความเป็นไปของธรรมทั้งหลาย ว่ารวมทั้งความเกิดและความเสื่อม โดยเน้นถึงอนิจจลักษณะและการเห็นความว่างเปล่าของสังขารธรรม ซึ่งส่งผลกระทบต่อความเข้าใจ

ประโยค - วิญญาณรรมเเปลภาค ๓ ตอน ๒ (ตอนจบ) - หน้าที่ 118 ความเกิดขึ้นและความเสื่อมไปแห่งขันธ์ ทั้งหลายทางไร ๆ (คือทางรูปนี้หรือ ทางอรูปนี้) ตั้งมา เธออ้วนได้ดี ปราโมทย์ ปิDistinct (เช่น) นั้น เป็นน้ำอ

ในบทนี้กล่าวถึงความเกิดและความเสื่อมไปแห่งขันธ์ทั้งหลาย และลักษณะของความสุขที่เกิดขึ้นในร่างกาย ซึ่งสะท้อนพลังแห่งวิญญาณ การเชื่อมโยงระหว่างสุขกับการดื่มน้ำอมฤต นอกจากนี้ยังอภิปรายถึงอิ志โมกะ และความสำ

ประโยคสมะ - วิฑูรย์มรรคาแปล ภาค ๓ ตอน ๒ (ตอนจบ) - หมายที่ 153 ภาวนา องค์ เรียงดังสีหนุมคราญแมงป่องในกรงทอง กิมได้ดี (ในกรงทองนั้น) ยอมรับดีแต่ในป่ามิพานดั้นอันกว้างได้ ๓,๐๐๐ โยชน์ เท่านั้นแน่ พระโสเภ

ในบทสรุปนี้พูดถึงแนวคิดสำคัญเกี่ยวกับความสันติและนิพพาน โดยใช้สัญลักษณ์และการเปรียบเทียบกับสัตว์ ทำให้เห็นความหมายของใจอ่อนในสันติบและอิทธิพลของพระโพธิ์วรรณ พระพุทธเจ้าที่เน้นความสำคัญของชีวิตในสันติแ

ประโยคส- วิวัฒนาการแปล ภาค ๑ ตอน ๒ (ตอนจบ) - หน้าที่ 194 มรรค แม่บุญกาวิสานแห่งมรรคเหล่านี้จะเป็นโสมมสังกะต บ้าง อุปเทขาสดบ้าง (แต่) ในกาลแห่งอุปา เราถึงความเป็น สังฆบูรณกายแล้ว ก็เป็นโสมมสังฆรต ในมรร

บทความนี้พูดถึงวิวัฒนาการของมรรคในพระพุทธศาสนา โดยเฉพาะอย่างยิ่งการนำวิถีมาใช้ในการทำกุศลให้เกิดผลทางใจและการพิจารณาในมรรคที่มีความสำคัญ การชี้ออกในพื้นที่ใกล้แห่งมรรคและวิธีการพิจารณาที่เหมาะสม เพื่อ

ประโยคส- วิสุทธิธรรมแปล ภาค ๓ ตอน ๒ (ตอนจบ) - หน้าที่ 223 [อรรถแห่งอินทรีย์และพล] ธรรมชื่อว่อินทรีย์ เพราะอรรถคือความเป็นใหญ่ได้แก่รอบ งำ (อุกกุล) ได้ เหตุอารมณ์เสียซึ่งลักษณะ (ความไม่เชื่อ) โกลิสะ

ในเนื้อหานี้ เราจะสำรวจเกี่ยวกับอรรถแห่งอินทรีย์และพล รวมถึงแบ่งปันความรู้เกี่ยวกับโพชงค์และองค์สมรร ธรรมที่ช่วยให้เราเข้าใจการปฏิบัติและการพัฒนาในจิตใจ โดยเสนอลักษณะและการทำงานของอินทรีย์ ๕ และพล ๕ ร

ประโยคสรุป - วิวัฒนาการแปล ภาค ๓ ตอน ๒ (ตอนจบ) - หน้าที่ 259 [ปาฏิหาริย์] ข้อว่า “แม้มิทานะกืออย่างนั้น” ความว่า แม้มิทานะก็มิ 3 อย่าง ดังปรุงกาเหมือนกัน คือวิกัมณะนะ ดั้งปานะ สมุนา- ปานะ [วิกัมณ

เนื้อหานี้กล่าวถึงการวิจัยเกี่ยวกับวิกัมณะนะแห่งการข่มจิตธรรม โดยมุ่งเน้นที่การปรับสมดุลและการควบคุมวิรัซณ์ ผู้เขียนเสนอมุมมองเกี่ยวกับประเด็นต่างๆ ภายในธรรมะ รวมถึงการประยุกต์ใช้เพื่อพัฒนาจิตใจ รวมถึ

ประโยค - อธิบายลิ้วร่วง อธิบาย - หน้า 51 หมาย และ สิทธิและ ก็เป็นผู้ที่ทำด้วยตนเองในกิริยา คือ สิทธิค์ สิปป์ (ซึ่งศิลปะ) เป็นกรรม คือ เป็นสิ่งที่ถูกสอนศึกษา แต่ตัวกรรมไม่ สูบนเป็นสิ่งสำคัญในบทนี

บทความนี้อธิบายถึงลิ้วร่วงและกรรมในบริบทของศิลปะ โดยเน้นที่ความสำคัญของกัตตาและกฤติในการสร้างประโยค กรรมในที่นี้ถูกวิเคราะห์เพื่อให้เห็นถึงวิธีการที่แต่ละตัวแสดงอยู่ในประโยค และความเป็นไปได้ต่างๆ ที่เ

ประโยค- อธิบายลำไวยากรณ์ อาจยาด - หน้าที่ 54 กิริยาสพท์นั้นเป็นเหตุที่ก่อกูจาก คือ กล่าวผู้ทำอันเป็นเหตุคือเป็นผู้ใช้ ในวาจานี้ใช้ประกอบด้วยปัจจัย ๔ ตัว คือ เฉ, เฉย, ฉนง, ฉนงปณ ตัวใดตัวหนึ่ง เช่น อ.

บทความนี้อธิบายถึงลำไวยากรณ์ในการใช้กิริยาสพท์ในภาษาไทย โดยเน้นความสำคัญของปัจจัย ๔ ตัวและวิภัตติที่เกี่ยวข้องกับกิริยาสพท์ เช่น ผู้กระทำ, ผู้ถูกใช้ และกรรมที่มีในวาจา อาจารย์ สุตส สุกณา เป็นต้น นอกจา

ประโยค - ปรมฤดกนัญสาย นาม วิฑูรภิรมย์คล้องนาม มหาวิฑูรสมมตาย (ปฏิโม ภาค) - หน้าที่ 33 ปัญหาพยากรณ วงศ์นานา ปทสมฤดกมา กโรนดีดติ สมภิรมย์ ปญญาย จ มฤตโต สาริโน สีเลส สุปริโภริน อธิวนา ฯลฯา ฯอนามณี ฯนาม

บทนี้มีการสำรวจความคิดเห็นและปัญหาต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับวงศ์นานา โดยใช้แนวคิดทางพระพุทธศาสนา รวมถึงการวิเคราะห์ความสัมพันธ์ของปัจจัยต่างๆ ที่ส่งผลกระทบต่อความสงบสุขในสังคม เนื้อหาได้สัมผัสกับแนวคิดเชิ